Zmiana czasu

Wieczór potem noc
Drewniane krzesło w knajpie papierosowego dymu
Błękitne źrenice, błękitne widoki
Plastikowych ludzi, plastikowych marzeń – ogól banalności
Najbardziej trywialny, najbardziej oczywisty
Statek próżności – ogień, ognie
Pożar samotności – ta neurotyczna natura
To płótno odrębności
Rozpusta, namiętność – taka nienaturalna, taka odarta z intymności i tajemnicy
Krążąca nienawiść – krąży by odnaleźć odrobinę miłości – niezrozumienie...
Byleby odegrać swą rolę – w teatrze wzruszeń, dramatów i tragedii
Lecz można udawać, można nie czuć się sobą – i żyć tak – całe życie
Umierając nieszczęśliwym...
Widząc zło, widząc swoje odbicie
Ten świat nauczył mnie jak pozbywać się uczuć – jak je
Chować pod pryzmatem codzienności
I czasami chciałbym być dzieckiem tej kultury – takim samym jak pokazują w telewizji
Staram się, ale jednak – telewizyjna abstynencja
Wciąż myślę sobie czy jestem zbyt głupi czy może zbyt mądry – to ciągle
Bez odpowiedzi...
Przyjaciele odchodzą...przychodzą...a ty??? – czy rozróżnisz jej twarz na slajdach wspomnień??? – ja potrafię...
Tak bardzo chciałbym Ci powiedzieć jak tęsknię...jak bardzo Cię przepraszam
A gdy patrzę w oczy Jezusa wiem, ze one krwawią
I bliżej mi do Niosącego światło niż do miłości Stwórcy
Ale chciałbym żeby On mnie dotkną, przytulił i powiedział – przywróć swą wiarę,
Ocal swoje człowieczeństwo
To takie trudne, to takie niemożliwe – zbrzydło mi poznawanie swojego „ja”
...szkoda, że to już tak długo trwa...
i chciałbym przestać - lecz nie mogę
i chciałbym ujrzeć – lecz ja wciąż ślepy
zbyt ślepy by rozróżnić kolor...
kolor krwi na mojej twarzy – splamionej grzechem pierworodnej codzienności
Krwi z oczu Boga, krwi Baranka, czerwonej krwi Marii
I tylko mam nadzieję, że kiedyś mnie rozliczą
Rozliczą tak jak i innych – na sprawiedliwej wadze Temidy
Przydzielając piekło lub niebo – takie, które widzę we snach – snach alkoholowego szaleństwa...
...lecz to i to przerażające...- a wszystko to w kłębach dymu...

"Niewiadomy niepokój obudził mnie Dlatego teraz siedzę i piszę Ale żadne słowa tego nie opiszą Co poczuć może człowiek ciemną jesienną nocą " - Kazik

autor

Quicksand Jesus

Napisany: 2006-10-29 Dodano: 2006-10-29 12:59:45

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie