I zmienia mnie...

Tysiące biegnących nóg w dolinie szczęścia
Tak jak rzeka płynąca w oddali
Tysiące myśli pozbawionych krztyny miłości
Jak zimny lodowiec kryjący obawę.
I miłość ma płynie przez wargi do rąk...
Jest zimna jak lód!!!
I zmienia mnie, tak zmienia mnie w czarną dolinę miłości...

Wiele dni i wiele łez...
płynących jak zapomnienie.
Wiele dziejów i wiele myśli...
wiercących me myśli jak tchnienie.
I oczy nie widzą sylwetki sprzed lat...
Bo ona przecież odeszła.
I zmienia mnie, tak zmienia mnie w chwilę szczęścia,która nadeszła.

autor

Upadły_Anioł

Napisany: 2006-03-28 Dodano: 2006-03-29 08:47:29

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie