Zmierzch

Cicho wszedł
przez moje drzwi
zachód słów
takich moich
których nawet wiatr mi nie zabierze

Cicho wszedł
wspomina i cieszy się mimo wszystko
pomówmy o Wielkiej Sztuce - rzekł
nie o ptaszkach, seduszkach, wierszykach
bo tak to każdy potrafi

Już ujrzał przeszłość
ale wciąż mu mało
jakby znów chciał zniknąć
i powiedzieć:
Obejrzyj się za siebie,
na każdej przestrzeni
będą Cię chwalić
albo drwić sobie

a zmierzch
pozostanie jeden
wyryty na skale
zapisany natchnieniem
z którego nie trzeba się tłumaczyć
tylko popatrzyć na ptaka, który odlatuje
na statek, który odpływa za sen
na liść, który opada z drzew

autor

Uranos

Napisany: 2007-06-23 Dodano: 2007-06-23 08:48:06

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie