Zmierzch lata część siódma

Wstawał dzień w szarej mgle pełen melancholii
jak jej życie

chwilę później się rozpadało
między jodłami sączył się deszcz
kapiąc na ziemię jak krople z tysięcy
nieszczelnych kranów

bębnił o szyby w okno wychodzące na ogród
gwizdał wiatr nastała późna jesień
pod wieczór chwycił niewielki przymrozek
odpadłe liście szeleściły pod nogami
na kałużach lśnił cienki lód

życie jej tak jak ten dzień było pasmem
mglistych zwątpień porywów a przeszłość ciężarem
niczym realny namacalny obiekt jak mur
okalający ogród nie pozwalający iść dalej

była przekonana że będzie to miłość na całe życie
i tym unieszczęśliwiła siebie na zawsze
i choć lata mijają nikt i nic
nie potrafi tego zmienić

w sercu jej nadal pajęcza nić wspomnień
przystrojona barwnymi motylami maluje
pod powieką tamte zdarzenia i krajobrazy
a serce woła : „ A pamiętasz ? ”

C.d.n cykl pt. A pamiętasz ?
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2018-11-09 Dodano: 2018-12-09 07:40:17

Ten wiersz przeczytano 1072 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie