Zmierzch lata część trzecia

Spacerując ścieżkami wspomnień minęła noc
w jaśniejącej różowej poświacie wstawał dzień
słychać było buńczuczne nawoływanie sowy
zamierające powoli w chłodnym powietrzu
blady świt nieśmiało zaglądał do okna
gałęzie gubiły kolorowe liście lata

tuż pod oknem w krzewach rozgościło się
stado wróbli wypełniając powietrze świergotem
aby po chwili poderwać się jednocześnie
i odfrunąć ku zdziwieniu rosnących tuż obok jeżyn
które niczym granatowe perły o świcie jarzyły się
sypką wilgocią

w ogrodzie malowane słońcem dojrzewają
pachnące wspomnieniami czerwone jabłuszka
tęsknotą pachnie każdy zerwany owoc

słychać ją w śpiewie ptaka widać w mgiełce obłoków
w wierzbie zanurzonej w rzece słuchającej
spowiedzi deszczu w niebie całującym rzekę
w ciszy wiotkich gałązek wierzby grającej
preludium deszczowe

gniew się ulotnił zastanawiała się skąd wziąć siłę
by pozwolić odejść ukochanemu bez nienawiści
i żalu gdy rany serca na zawsze naznaczyły jej duszę
rozłąka bolesna siostra śmierci pustka i samotność
stały się jej gośćmi i im otwiera teraz drzwi
a jesienna melancholia liści kusi wspomnieniami…
Cdn.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2018-09-09 Dodano: 2018-11-09 11:38:03

Ten wiersz przeczytano 911 razy

Oddanych głosów: 46

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie