Zmory świata
Czasem chcemy być sobą, ale zmory tego świata nam nie pozwalają. Ze zmorami jednak trzeba walczyć, aby w końcu odzyskać to, co najpiękniejsze – marzenia.
Oszczędzaj, dbaj o przyszłość,
pracuj od świtania do zmroku.
Bądź kreatywny, bądź przebojowy.
Wykorzystaj wszystkich krok po kroku.
Nie wolno przegrać, nie wolno się
poddać.
Zakaz strachu i łez ronienia.
Nie ma litości – tylko siła
jest gwarancją powodzenia.
Tak zmory dręczą, tak duszą każdego.
Już jako młody stajesz się stary.
Starzec nie dożywa wieku sędziwego.
Czasem jednak się wahasz, chcesz uciec.
Walcz zatem o swoje marzenia.
Jeśli zrezygnujesz, one nie będą dla
Ciebie.
Dla „szaraków” zostanie tylko
tragedia tego tu istnienia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.