Zmysł nieutracony.

Bolą mnie oczy
i myślę o nich,
bo są moje.
Przecieram, gdy zdziwione.
Chronię je przed słońcem.
Pamiętam ich kolor - niebieski...

A przecież ich nie widzę.
Mogę jedynie dotknąć - lecz boli.
Może to i lepiej,
że nie mogę na nie spojrzeć.
Nie muszą mnie znać,
nie oceniają po wyglądzie.

Lubie moje oczy.
Nawet jeśli powoli zachodzą mgłą.
Nawet jeśli rodzą słone łzy.
Bez nich nie widziałbym Boga,
w którego i tak trudno mi wierzyć
Dobrze, że mam oczy - bym widział.

autor

nikt

Napisany: 2007-09-26 Dodano: 2007-09-26 23:27:42

Ten wiersz przeczytano 405 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie