zmysł wzroku-miłosnego uroku

Rozmawia z nim?
Nie.

Wita się z nim?
Nie.

A może żegna się z nim?
Tez nie.

A w ogóle zna go?
Nie.

To, czemu go kocha…?
Tak bez żadnego słowa…
Czemu go pragnie, jeśli nawet nie wie, kogo?
Nie wie, kogo bo nie rozmawiała nigdy z nim…
A bez niego w myśli, czuję się nikim…

Kochała twój wzrok…
Kochała te spojrzenia…
W których było troszkę cienia…
Czy ją tak podniecałeś?
Tyle seksapilu w sobie miałeś?
Może nie tyle całość, ale …
Te oczka …
Są dla niej bez cenne…

Jak to jest możliwe …?
Czy ktoś rozumie tą dziewczynę?

autor

Tysiulka=]

Dodano: 2005-06-07 14:41:23

Ten wiersz przeczytano 699 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie