Znać właściwą miarę w entuzjazmie

"Znać właściwą miarę w entuzjazmie".
06.11.2019r. środa 09:32:00

Znać właściwą miarę w entuzjazmie
I w ten sposób osiągnąć wyżej i dalej
W dumie i słusznym awansie,
Do którego trzeba podjąć uchwały.

Mówią, że coś jest niemal pewna,
Albo prawie pewne,
No właśnie, właśnie te dwa słowa
Są prawie pewne tego,
Że coś właściwie się wydarzy
Lub wydarzyło.

Nawet jeżeli faktycznie coś ma miejsce
To pozwólcie, że dziś pofilozofujemy.
W dniu publikacji tego wiersza,
A więc 7 listopada 2019r.
Jestem na konferencji w Dąbrowie Górniczej.
Konferencja traktuje o radach nadzorczych.

Znać właściwą miarę w entuzjazmie
Jest mega potrzebne,
Bo często ulegamy euforii i lekkoduszności
Na wzór dajmy na to północno amerykański.

Fake news jest realny,
Gdy pewnych spraw się nie kontroluje,
Jeżeli się ich po prostu nie ogarnia.

Ktoś powie taka miara niczym świętość
Jest nam zleksza obca,
A ktoś powie, że właśnie miara jak i świętość
Jest powołaniem, przeznaczeniem
I zadaniem dla każdego z nas.

Nie da się ukryć, że święci są z misją,
A nawet, gdy trybunał zawiódł
To oni stoją ponad tym
I spoglądają na nas i to wszystko z góry.

Może gdzieś za daleko dryfujemy,
Ale nuda się nie uda,
Gdy w własnej niepodległości
Zajrzymy do strefy zero
I poczujemy te wymiar boskości.

Debata o ojczyźnie i korekta,
Restart lub co najmniej retusz
Jest potrzebna jak
Jak pomoc misją,
Bo siła prostej sprawy
Pomaga nam spojrzeć na rubieże.

Policzyć niebezpieczne drogi
I złożyć grosz do grosza,
By można było wychować
Nas bez poprawczaka
I znaleźć na to pieniądze,
Które gromadzą się w PPK.

Tam w oddali taki piękny przedsionek nieba,
A my znając lub znajdując miarę,
Właściwą miarę w entuzjazmie
Wiemy, że może dojść
Nawet do odrodzenia pewnej historii.

Powoli się traci pewną przynależność,
Nawet ptaków docenić nie umiemy,
A mówi się przy tym wszystkim,
By się wziąć do roboty
I na nowo odkryć tych,
Którzy niegdyś zostali zapomniani.

Ja czytam, więc podróżuję,
Podróżuję, więc czytam
I odkrywam świat,
By w świetle prawa doczesnego bytu
Zobaczyć i się zachwycić
Tym, co spod łez przynosi chwilę wytchnienia.

Znać właściwą miarę w entuzjazmie
I wykurzyć wszelki strach spod szafy
I niech zapadną nie tylko nam w pamięć
Pewne smaki.

Wtedy to cała energia będzie lżejsza niż oddech.

Gorzej jest, jak się jest w ogóle pozbawionym entuzjazmu. Ja chyba taki stan mam, ale miło, że jesteście :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2019-11-06 Dodano: 2019-11-07 09:07:37

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie