Znajdę i ja swój przylądek...

Myślenie jak u małych dzieci

Starych zwierciadeł mowa z żalu z zielieniałych
Po złotej twarzy słońca które w nie spojrzało
Szepcze mi cichą baśń o fregat żaglach białych
o pożegnalnych gestach przed żeglugą śmiałą

Zaczynam nowy tydzień w nim same tajemnice
spotkam po drodzę tych co szczęścia szukać chcieli
będą ich dziesiątki starzy i ci co maja młode lice
namówię ich by w nowym ze mną popłynęli

Nowe dnie za chwil parę zapisana księga
z których wybrani tylko czytać mogą
witam dzień, rozwijam go jak barwna wstęga
otwieram sterem tajemnice z delikatną trwogą

Jak wszystko w życiu w nowe idziemy w nieznane
z nadzieją ze za rogiem światło nam dobro wskaże
Znajdę i ja swój przylądek lepszych nadziei
myślenie moje naiwne, jak u małych dzieci

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.com

autor

slonzok

Napisany: 2019-05-08 Dodano: 2019-05-08 03:44:26

Ten wiersz przeczytano 1096 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie