Znak próbny

Najukochańszej


uciekam z miasta Ja. wkurza mnie
to ciąg klatek na oswojonych przyjaciół
tresowane myszy. do tego nazwa zbyt krótka
i mało kto je odwiedza

mam dość ciągnących się dworców
zbudowane są wyłącznie po to
by je opuszczać, najlepiej z niesmakiem

w tych obrazach widzę hipochondrię
błyszczące klisze rentgenowskie
szukanie choroby na siłę

czytasz książkę stojąc kilka centymetrów od linii
bezpiecznie, najwyżej przejedzie pociąg
częściej - palce

tu pełno jest osób jednopowłokowych
zafoliowanych jak karma. granulat
w paczkach, marzący o choćby kropli wody
którą mógłby wchłonąć

dni pożerają owych biedaków, z kośćmi
(a znacie ludzi czasoodpornych? ja też
dotknął ich metafiś, czary
nie pozwalające się starzeć)

zrób krok w przód. licz sekundy
zaraz końcowa stacja. miejsce, z którego
za skarby świata nie chce się odjeżdżać

rzuć się we mnie




http://www.astrum.wroc.pl/pokaz_ksiazke.php ?isbn=9788372776525&kat=k

autor

Florian Konrad

Napisany: 2017-06-09 Dodano: 2017-06-09 00:16:52

Ten wiersz przeczytano 2428 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Toniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Fantastyka Okazje Dzień Dziecka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie