Zniewolenie
Całe dwa lata w ciemności pogrążona,
dusza ma zniewolona.
Beznamiętnie w tej ciemności;
szukała światła czystości.
Nie widząc ,nie czując pragneła tylko
wolności.
To nie łańcuchy dusze trzymały
lecz życie w grzechu.
I cud się zdarzył;
Dusza zniewolona została uwolniona.
autor
Maja87
Dodano: 2009-08-28 15:48:29
Ten wiersz przeczytano 586 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
jednak cuda się zdarzają...popraw literówki...ładny
wiersz...pozdrawiam
Bo życie w okowach grzechu to jedna wielka męczarnia