Zniewolona

uwolnij mnie, uwolnij...cierpienie to nie miłość..nie

Podnoszę dłoń na znak sprzeciwu
spod powiek spływa ból
każesz mi siedzieć cicho
jam Twoj niewolnik
Tyś mój Król
odziany w koronę mych zachwytów

Gdy byłam motylem
patrzyłeś jak frunę
powiedziałeś "śniłem o Tobie"
złapałeś mnie w dłoń
zdrapałeś mój pył
Już Ci się nie podobam
Lecz nie odfrunę
gdyż skradłeś mój urok

Nie mogę wyruszyć w świat
Pragnęłam ci służyć
Lecz wolisz nie widzieć
czym z Twojej winy stałam się
Wtrąciłeś do celi gdzie
snuję marzenia i co
rano odziewam Cię w nie.

autor

Come-back

Napisany: 2007-03-30 Dodano: 2007-04-02 12:03:14

Ten wiersz przeczytano 760 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie