Zniknął...

Nie chciał być moim Słońcem...

Odszedł mężczyzna...
Ale kto?
Nawet nie zdążyłam się tego dowiedzieć...
Kochanek?
Przyjaciel?
Chłopak?
Kolega?
Nie wiem, bo nie chciał mi tego zdradzić...
Walczyłam, ale o co?
Nawet sen miałam proroczy...
Jego usta o smaku wiśni
nie przyjęły mojego pocałunku
choć wcześniej łapczywie miażdżyły moje
zachłanny wzrok mówił:
"Pragnę Cię! Mam na Ciebie ochotę!"
Mówił, że tęskni...
Mówił, że o przyszłości myśli...
Pewnie byłam tylko zabawką, a on?
Tchórzem?
Może sadystą?
Ja chciałam tylko normalności z jego ust zakosztować
Chciałam...
Wiem, broniłam się...
Przecież nie mogłam tak po prostu się oddać...
A gdzie miłość?
Gdzie oddanie?
Zaufanie?
Co mam robić?
Nie wiem nawet, czy to moja wina...
Nic nie wiem...
Nagle zniknął...
Żebym chociaż wiedziała dlaczego, byłoby łatwiej...
Słońce Moje, ja tylko odpowiedzi pragnę na pytanie- dlaczego?
Nic więcej...

... i nie chciał, żebym była jego Skarbem?

autor

malutka_perełka

Napisany: 2007-04-08 Dodano: 2007-04-09 23:07:22

Ten wiersz przeczytano 447 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie