Znikoma nadzieja

dla Tego, ktory niegdyś był Najwspanialszym Moim Bohaterem

W Twoich oczach
Mieścił się cały mój świat
Topiąc moje smutki
Podawałeś dłoń gdy upadałam

Moje oczy ukochały Twoje ciało
Kuszące spojrzenie
Smutniały gdy
Nie było Cię przy mnie

Czułam że Twoje palce
Przeznaczone są by mnie pieścić
Że Twoje usta
Tylko po to by całować namiętnie

I nagle mnie znienawidziłeś
Odrzuciłeś jak rzecz
Która przestała bawić Cię
A ja czekałam strapiona

Srebrzyste morze łez, wylane
Radosne wspomnienia topiące się
Nieuchronnie zabierając
Uśmiech z twarzy

Chciałam by przetrwały chociaż
Wspomnienia
Nasze wspólne radosne momenty
Chciałam wierzyć że spełnią się marzenia

One uleciały jak ptak rajski
W przestrzeń
Nie zostawiając śladu
By powrócić.

autor

Cappy

Dodano: 2008-08-06 12:42:32

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie