Zniszczone dzieciństwo
Mam tylko pięć lat
ufam bezgranicznie
milczę
tak jak nakazałeś
niewinna spływa
łza
bolesny dotyk
otworzył dorosłych
świat
zgasił dziecięcy
radosny w oczach
blask
samotność i wycofanie
przed dorosłym wielki
strach
zabrałeś dzieciństwo
czystości wielki
skarb.
autor
ilona86
Dodano: 2014-09-12 11:37:10
Ten wiersz przeczytano 1649 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
ilonko dobry wiersz. Za duży liberalizm w
społeczeństwie i dlatego dochodzi do takich tragedii.
Przymyka się oczy na różne zboczenia. Uznając je za
wolność myślenia. Aż mam ciarki na plecach.
...........
Pozdrawiam
Smutne życiem dramat nie di pojęcia
Wiersz godny podziwu. Dramat, który nie powinien się
nigdy wydarzyć
Oczywiście komentarz od - Koszmaryzm wegetatywny
Myślę inaczej. Temat wiersza jest bardzo dobry. Ani ja
nie jestem dobry w pisaniu, a ten wiersz zasługuje na
dużo więcej. Dramat, który nie powinien się nigdy
wydarzyć. Komentarz poniższy jest złośliwy. Wybacz
Autorko
zniszczone nie tylko dzieciństwo - walka o każdy
kolejny dzień w dorosłym już życiu...
pięknie opisany dramat...:(:(:(
pozdrawiam ciepło:)
Nie przeszkadza mi to, nie będę reagować na tego typu
komentarze.. Nie jestem najlepsza w pisaniu, wiem o
tym doskonale..
Koszmaryzm wegetatywny po części z innymi twoimi
komentarzami się zgadzam, ale tu twój komentarz jest
nie na miejscu. I czepiłeś się Autorki, jak rzep
psiego ogona - czyż nie?! Przepraszam Autorkę wiersza
Trochę trafia w próżnię,a poza tym po co pisany prawie
samymi inwersjami?
ilona86:) Moją wenę widziałem nad rzeczką:) Jutro
wróci :) Pozdrawiam:)
Trudny temat. Dużą sztuką jest utrzymanie dramaturgii
i zachowanie klimatu - bardzo pomógł tu w tym pierwszy
wers. Pozdrawiam
powiem, że brakuje mi słów
Chyba nie ma nic gorszego na świecie, jak taka boleść
dziecka
piękny wiersz
Takim pseudo tatusiom, wujkom i innym ...ujkom
odcinałabym wszystko, wtedy wiedzieliby, że nie wolno.
Inaczej nie wytępi się tego bradziarstwa.
dramat, który nie powinien istnieć
poruszający wiersz