I znów...

I znów usiądę z kubkiem gorącej herbaty w dłoniach...
I znów spojrzę w szyby, w których teraz nie pali się światło...
I znów popłynę myślami tam, gdzie miód i mleko...
Pochwycę biciem serca garść niezapominajek i nie zapomnę...
I znów księżyc wskaże mi drogę...
Orion przyświeci cichej nadziei...
W srebrzystoczarnym płaszczu nocy odnajdę Twój obraz...
Przytulę go...
Wysłucham...
Zrozumiem...
I znów odwiedzisz mnie we śnie, obudzę się z krzykiem...
Bo Ciebie już nie ma...
Nie dla mnie...

Kocham Cię Mateusz... Moje maleńkie spękane serduszko zawsze będzie na Ciebie czekało...

autor

bu773rfly

Napisany: 2005-10-24 Dodano: 2005-10-24 07:43:13

Ten wiersz przeczytano 374 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie