I ZNÓW NAD BAŁTYK
Biegniemy do jego serca
aby rozkoszy zaznać
w srebrnych falach
i z radością pływamy
niczym zwinne ryby.
Błyszczy w promieniach
niebiesko - zielonkawy
jak twoje boskie oczy
rozśpiewany szeleści
gwarząc opowieści.
Gniew w sztormie
sięga nieba prawie.
O brzeg ciężko uderza
masą stalowoszarą
piaski ze sobą porywa
i fale kołysze miarowo
raz w lewo raz w prawo -
siła Neptuna w zenicie.
Nocą jak marzenie
w żółci światła płynie
a my w malinowych pocałunkach
w ciszy gwiazd migocących.
Komentarze (60)
sturecki, tak właśnie jak piszesz w trafnym
komentarzu, dziękuję i pozdrawiam ciepło.
Wiersz prezentuje obraz ekscytującego i romantycznego
spotkania z Bałtykiem. Uczestnicy czerpią radość z
kąpieli w morskich falach, podziwiając ich piękno i
majestat, nawet w momencie gniewnych sztormów.
(+)
AMOR1988, i bardzo przyciąga, dziękuję i pozdrawiam
ciepło.
Przygoda i przyroda taka wspaniała.
Dorotek, dziękuję i pozdrawiam ciepło.
och, i ja bym chciała nad Bałtyk, i to bardzo :-)
dziękuję za chwilę z morską bryzą :-)
och, i ja bym chciała nad Bałtyk, i to bardzo :-)
dziękuję za chwilę z morską bryzą :-)
Mgiełka028, miło bardzo, dziękuję i pozdrawiam ciepło.
Piękny wiersz i klimat. Miłego wieczoru :)
Beatko, przyjemnie bardzo, dziękuję i ślę
serdeczności.
Piekne sa twoje wspomnienia
Miło że sie nimi dzielisz
Przyjemnie bylo przeczytac
I poczuc klimat miłości
Nad Bałtykiem
Serdecznosci zostawiam
:)
noa.m, miło bardzo, dziękuję i pozdrawiam ciepło.
Jak zwykle w ładnym wierszu, piękne wspomnienia.
Pozdrawiam :)
Piorónek zbójnicki, miło bardzo, dziękuję i pozdrawiam
serdecznie.
Bardzo ładnie opisane wspomnienie z pobytu nad
Bałtykiem.
Z całości wiersza:
"piaski ze sobą porywa
i fale kołysze miarowo"
Ta fraza bardzo przypadła mi do gustu.
Pozdrowienia serdeczne!