Znów ten sam ból.
Znów ten sam ból.
Znam go na pamięć.
Każdy Twój gest i wspólna chwila na nic.
Zabawa.Bo tak to nazwałeś.
Dziękuję za to że mogłam być przez chwile
naprawde szczęśliwa.
Co z tego że potem okazało się to żartem .
. .
. . . a jednak wciąż nadzieja we mnie trwa.
. .
. . . pragnę ją zgasić .
autor
Afryka
Dodano: 2007-07-05 17:11:00
Ten wiersz przeczytano 434 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Dobrze jest się czasem ogrzać ciepłem wspomnień
szczęścia,szczególnie jeśli sporo się dla niego
poświęciło i było ono prawdziwe.Nadzieja...łatwo
przekształca się w pałac z wyobrażeń i pragnień,lecz
mieszkanie w nim ma jedną poważną wadę.Może go zburzyć
najlżejszy powiew prawdy i człowiek i nagle człowiek
staje się bezbronny i oderwany od wszystkiego,czym
żył...
Naprawdę poruszający wiersz.
Krótki, ale jakże treściwy. Ujęłaś mnie tym wierszem.
Jakbym sama przeżywała. A przecież napewno warto było,
choć przez chwilę...
W sumie niezły wiersz, tylko moim zdaniem te
wielokropki tu niepotrzebne, bo widzisz wielokropek to
znak, który używamy akcentując urwaną myśl, to nie
falbanki, zrobisz jak zechcesz ale jeśli uformujesz go
bez wielokropków to będzie wartościowszy.
Wiesz...bardzo często sie to zdarza, że inni lubią się
bawić naszym kosztem! Współczuję!
W krótkich wersach zawarta bolesna myśl a przecież
pragnienie trwa mimo niepowodzenia.Zabić nadzieję..a
może to niemożliwe Dobry wiersz