znów upadł

autodestrukcja, gdy nie masz celu...

dusza
zachowana jedynie w pokruszonych kawałkach serca
z każdą chwilą miażdży się coraz bardziej
zatraca równowagę tańcząc ze zgubnymi dniami
upada
tułając się po ciasnych korytarzach sumienia
zaznacza drogę swoją krwią
zapomina jak oddychać
chowa twarz w zimnej mgle
podaje rękę na oślep
by złapać się szarości
ucieka przed lustrami minionych chwil
upada
na twarz

autor

lintu

Napisany: 2006-02-06 Dodano: 2006-07-03 00:02:43

Ten wiersz przeczytano 656 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie