Znowu.

Po śmiertelnej chorobie
jaką była izolacja w samotności
powracam częściowo do życia
widać już nawet niewyraźne
nieśmiałe symptomy normalności
lub czegoś co ludzie
nauczyli się tak nazywać

Mam w głowie krótki scenariusz
tego czego wypatruje już tak długo
co chciałabym...
zamierzam..
wierzę.

Myśleć o życiu dobrze
a potem tak żyć
ciągle się tego uczę
może kiedyś mi w tym pomożesz..

autor

falcon

Dodano: 2010-01-14 18:59:03

Ten wiersz przeczytano 1400 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Monolog Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie