I znowu muszę zaczynać wszystko...

a myślałam że już robię dobrze...

Kiedy Ciebie poznałam,
wszystko się ułożyło,
słodką przyjaźń moje serce na nowo odkryło,
było mi przy tobie tak cudownie,
i wspaniale,
Ciebie widywać tylko chciałam stale...
Starałam się strasznie wszystko dopasować,
zaczęłam to uczucie strasznie idealizować,
i w końcu mi wyszło, się doczekałam,
tego czego usłyszeć zawsze się bałam....

nie potrafiłam Cię zrozumiec, pomóc w potrzebie,
umiałam tylko widzeć co złego,w siebie,
patrzyłam codzinnie lecz rozważając,
widziałam tylko moje "dobre strony"
nie zważając,
że są gdzieś we mnie straszne inności,
zepsute i połamane do szpiku kości,

i wreszcie się doczekałam słów oprzytomnienia,
dostałam nimi w twarz, jak od zdzielenia,
bolało strasznie, i teraz boli,
a mnie się wszystko w głowie P.......

Dam Ci spokój, słodko zapomnieć,
i toczyć życie bez tych złych wspomnień,

a ja?będę jak to drzewko złamane,
które choćby powtórnie zasiane,
już nie odrośnie, nie odżyje,
będzie samo aż w końcu zgnije......

autor

Karola

Napisany: 2004-11-18 Dodano: 2004-11-18 18:18:18

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie