Znowu pada

Znowu pada rwą potoki
rzeki z brzegów występują
Gdzie ta wiosna
gdzie te kwiaty
nic nie widać
tylko woda wciąż szoruje
jakże smutny widok
tysiąc chorób wokół płynie
więdną serca człowiek w bólu
trzeba pomóc przeżyć klęskę
jak by mało grad nas ziębi
w parku liście zrzucił wiosną
patrząc smutno myśl ugrzęzła
serce płacze nie wesoło
kiedyś wiosna była ciepła
po kałużach na bosaka
dzień gdy kończył
w noc anielską
księżyc siadał na bzach dachach
a deszcz często tak nie padał

autor

Florystka

Napisany: 2010-05-25 Dodano: 2010-06-12 22:40:26

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie