Znudzony deszcz
Deszczem po szybie piszę
trzymając błękit w dłoni.
Wieczór się skrada obok mnie
myślał, że przemknie niezauważony.
Dotknięciem zimnej szyby
zamyślone czoło chłodzę.
Pojawia się tęsknota za nocą-
bez księżyca nie ma gwiazdy.
Odłożę błękit na potem
może w zapachu deszczu
wróci wspomnienie tamtych nocy,
gdy mówiłeś oczami duszy.
Zasłuchana zaczynam pisać
na białym papierze słowa.
To nic,że deszcz z parapetem się nudzi,
tęsknota i miłość przecież jest dla
ludzi.
Komentarze (32)
śliczności
:)
Zachęcam do napisania następnego wiersza.
Przesyłam moc serdeczności. :)
Tak, dokładnie :) Tęsknota i miłość jest właśnie dla
ludzi :) Pozdrawiam serdecznie +++
Pogodnego wtorku życzę Agnieszce :)
Za jesienią słońce i tęsknota
wypędziły deszcze z błota,
mamy piękne kolorowe pola lasy góry
dzięki niebu, porze roku i natury Pozdrawiam
Pogodnego poniedziałku życzę autorce :)
Proces twórczy wiersza można porównać do błękitu
podczas deszczu. :)
Podoba mi się.
Pozdrawiam z serdecznym uśmiechem. :)
Piękne wersy:)
Bardzo agaromowi sie podoba, serdecznosci
Bardzo ładny wiersz Jak widać deszcz równiez jest
świetną inspiracją do pisnania niebanalnych strof :)
Pozdrawiam z usmiechem w słoneczną sobotę
Mówisz, że się nudzi deszcz z parapetem,
a mnie się wydaje, że deszcz go olewa,
a parapet - jeśli z płytek to go obśmiewa, a jak z
blachy ocynk, to
ci robi dzyń, dzyń, dzyń,
deszczyku się szybko zwiń,
bo Agnieszka jeszcze śpi i nie budź jej mi.
Bardzo ładny wiersz. Wersy takie niespotykane, piękne
Można ci Agnieszko pogratulować. + i Miłego wieczoru.
Deszczowa pora tęsknocie sprzyja!
Pozdrawiam!
Ładnie.Pozdrawiam.
Ładnuie Agnieszko piszesz o deszczu on ma coś w sobie,
że nastraja do pisania wierszy tez kiedyś o nim
napisałam, tylko, że mój wiersz był smutny i nosił
tytuł Krople deszczu.
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia:)