Żołnierze
Najważniejsze to być sobą i nie szukać kontaktu z drugim człowiekiem za wszelką cenę, zmieniając własne ja, bo często nie jest tego wart, a świat przecież pełen ludzi, któryh warto spotkać...
Ukryć…
Ukryć uczucia pod zimnym wzrokiem,
Uśmiech schować za grymasem obcym,
Dłoń pomocną w pięść obrócić,
To wszystko w strachu przed bólem…
Niezrozumienia, co zrozumieć się nie da
Pogardy, choć co warta opinia
człowieczka
Samotności, która i tak trzyma nas za
rękę
Łatwiej udawać silnego niż nim być
Moda bezuczuciowości ogarnęła świat
A my??
Choć nam niewygodnie tkwimy
w przyciasnym płaszczu podobieństwa
Z uśmiechem, co szczęście udaje
Lecz ufam, że te strachy, z których nawet
wróble się śmieją
Odnajdą się, jak starzy przyjaciele po
latach
Przytulą, jak matka do dziecka
Uśmieją się z siebie
rzucając szarą płachtę akceptacji
w błoto nieszczerej przyjaźni
I pójdą, jak żołnierze, co wojnę
skończyli….
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.