Żonkil - kwiat jak ja..

Żonkil kwiat wesoły,
otwiera swój kwiat, jakby chciał
łagodzić wszystkie waśnie i spory.
A przecież sam jest taki delikatny,
lubiany i w koło rozsiewa swoją wesołość.
Potrafi swoją radością
zjednać przyjaciół
rosnących obok niego!
Lubi swobodę i zauroczy kazdego,
kto go dotknie i doceni.
Kocha chwilę w roku
która pozwala mu zakwitnąć.
Czasem zamienia się w bunt
- długo nie rozkwita!
Chowając się w pąku.
Jest nieprzewidywalny, łacząc się,
w różne style kształtów swych płatków.
W swej pełnej krasie zachowuje się
jak tancerka na swej łodydze
tańcząc na wietrze.
Zachowując swą grację
i piękną żółtą barwę,
która w porannej rosie,
pierwszych promieniach słońca,
lśni , jakby był cały ze złota.

/a - w/.

autor

/a-w/.

Napisany: 2010-11-13 Dodano: 2010-11-14 10:41:55

Ten wiersz przeczytano 1480 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie