Żony troskliwe

Jeszcze było przyjemnie
w ciepła poduszki dnie
kiedy do mnie dotarło,
pierwsze, cichutkie – nie.

Może to tylko zwida,
może ja tylko śnie
i wtedy przyszło drugie,
troszkę głośniejsze – nie.

Trudno myślę z rozpaczą,
trzeba z losem się godzić
dzionek nowy zawitał
muszę z łóżka wychodzić

A gdy już się rozbudziłem,
żonka radośnie i szczerze
Nie, wstawać nie musisz,
sobota, możesz poleżeć.

Dziękuję rzekłem wzruszony
z morderczym w oku błyskiem.
No cóż dla każdej żony
troskliwość przede wszystkim.


06.11.2006

Hanuli, która swoją niezwykłą troskliwością otacza mnie od zawsze, dedykuję na dzień dobry

autor

miech

Napisany: 2006-11-06 Dodano: 2006-11-07 07:15:14

Ten wiersz przeczytano 754 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie