Zostaje tylko miłość
Lata, jak krople deszczu spływają,
nieustannie… i już bezpowrotnie.
A ponoć czas to niby nie zając,
ale i tak ucieka swobodnie.
Skryty pod siwiutkimi włosami,
chciałbym nie dać się się żadnej
słabości.
Nie te plecy, gorzej ze stawami,
jakieś giętkie stały się te kości.
Boże, me źródło wyschło już prawie,
straciłem majątek i wiele łez.
Ale nim się w niebie pojawię,
Miłości mej jedynej nie zabierz…
autor
Pesymista
Dodano: 2011-03-15 08:38:59
Ten wiersz przeczytano 518 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Dużo smutku w twoich wierszach, zresztą już po pseudo
widać, że nie jest ci wesoło. Czasami życie tak nas
przytłacza, że nie potrafimy zauważyć piękna, które
jest blisko nas. Nie poddawaj się choć nie jest lekko.
Trzymaj się, pisz, pozdrawiam .
piekny ...nawet w każdym wieku ta miłość jest
piękna...a smutek odpędź od siebie ...jutro też wstaje
dzień ...pozdrawiam ciepło
miłość pozostaje chodzby jej mały naparstek .Suptelnie
troche smutnie ale bardzo ładnie
Pozdrawiam
Gdy kochasz zapominasz o biedzie,
dolegliwosciach i smutku.Bo tylko milosc.....
Piekny wiersz.
Miłość nadaje życiu sens,każdego zrozumie.pozdrawiam+