Została z nami
Jak dobrze że z nami została
Nasza przemiła Jagódka
Że swoich wierszy nie zabrała
Do swego szczęśliwego ogródka
Ze mnie poetka niewielka
Lecz Ona pisze wspaniale
Jej żaru życia iskierka
Niech płonie dla nas stale
Bo w sercu zaraz radośniej
Gdym przeczytała Jej wiersz
Swą twarz zwróciłam ku wiośnie
I miły przeszedł mnie dreszcz
Dziękuję
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.