Zostało wspomnienie...
Jedyne co zostało to wspomnienie
I w sercu wielkie cierpienie.
Przez błędy popełnione
Teraz serce tak zranione.
Przecież wszystko było idealnie;
Teraz można powiedzieć:
Że to już nierealne!
Nie pomoże tu nic płacz i do siebie samej
żal.
Zrujnowałam wszystko, trzeba dalej
trwać.
Chociaż ciężko jest bo wspomnienia
wracają,
W sam środek serca ostrzem trafiają,
Tak bardzo to boli bo wciąż się kocha,
wciąż żałuje i wciąż szlocha...
Lecz czasu i błędu już nigdy nie cofnę.
Będe dalej żyła, nie w szczęściu lecz
odwrotnie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.