Zostały po nich tylko guziki...
Inspisracją był wiersz Z. Herberta "Guziki" a także film Andrzeja Wajdy "Katyń"
stań tam i posłuchaj
drzewa jeszcze szumią
słowa ostatniej modlitwy
stań i posłuchaj
one powiedzą ci
co widziały
one tam był
gdy serca waleczne i prawe
bić przestawały
gdy oczy wpatrzone w przestrzeń
szukające ratunku zamykały się
z bólu bezradności
gdy wspomnienia o domu
gasły nagle w myślach
zagłuszone jednym
krótkim wystrzałem
gdy słowa win odpuszczenia
grzęzły w gardłach
gdy huk wystrzału
zabijał cząstkę polskości
bo strach przed Polską
kazał strzelać oprawcom
gdy zwały ziemi przykryły ich ciała
dusze odleciały
Największy Wróg sierpa i młotu
na tle czerwonym
przyjął ich do siebie
po nich zostały tylko guziki
katyńska lista
i szum drzew
które to wszystko widziały
W hołdzie...
Komentarze (2)
poważnie podniosły klimat wiersza skłaniający do
refleksji...
czapki z głów - oczywiście zostawiam głos z niekłamaną
przyjemnością i z drżącym sercem
pozdrawiam, Emi...
wg mnie każdy wiersz przybliżający tę ogromną tragedią
Polaków jest ważny. Mną wstrząsnął.