Zostań

Nie uciekaj zbyt daleko.
Nie za siódme niebo, rzekę.
Lepiej zostań, aż obleką
we mgły łąki.

Myśli smętne wiatrem przepędź,
puste gniazda napełń śmiechem,
choć na chwilę, niechby blefem.
Bodaj błahym.

Jaskółkami spisz melodię,
bez pośpiechu, inną co dzień.
Niech nie zmilknie. Wtedy złowię.
Każdą podpisz.

Gdy żurawi kluczem niebo
zechcesz zamknąć wiedz, że wtedy
będę czekał. Troski przegoń.
Żarem dotknij.

autor

MariuszG

Napisany: 2019-09-02 Dodano: 2019-09-02 14:38:26

Ten wiersz przeczytano 1989 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie