Zostaniesz Poetą
Gdy zdaży się taki dzień,
gdy ciało me okryje cień,
niech nie płyną łzy żalu.
Gdy z ptakami uleci motyl życia
a myśl w końcu wyjdzie z ukrycia
pielęgnuj swe natchnienie robalu.
Bo niejedno takie nadejdzie rozstanie.
Ale nadzieja na zawsze zostanie
by obietnicę "nowego" światu złożyć..
Wtedy i Ty nową szansę dostaniesz
i dla ludzi ludziom posłańcem zostaniesz
by nowe słowa i myśli w wiersz ułożyć.
Dlatego niech nie będzie Ci żal
wyprawić znikaniu słowny bal,
bo czas suszy łzy.
Czas leczy rany bez wzdlędu na czas,
dlatego opisz świat i każdego z nas,
uwzględniając ból istnienia i cierpienia
łzy...
Bo to poetą zostaniesz.
Zostaniesz nim właśnie TY
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.