Zostaw to dla niej
Zostaw to dla niej Gdzieś w środku
lasu...
Tam gdzie to pierwszy raz.. Przy Tym
drzewie
Ubierz to w słowa, w dotyk, i w ból...
Ubierz to w prawdę, bo ona nie wie...
Zostaw to dla niej w skrzynce na listy,
zostaw chociażby w wiatru powiewie
Ubierz to w skromność, ubierz w
cierpienie
daj temu ciszę... Bo ona nie wie.
Nie bierz wszystkiego tylko dla siebie
Zostaw to dla niej w muzyce, śpiewie,
Ubierz to w rozkosz, ubierz to w siłę.
Daj jej te słowa... Bo ona nie wie.
Komentarze (2)
Słowa mają moc w rękach właściwych ludzi...
cudownie...
piękne... :) choć 'ona nie wie'...