Zostawiając…
Biegnę!
Zostawiając w tyle wszystkie miłości
Wyprzedzając je o kilka długości
Biegnę!
Nie myśląc o przebytych w świecie
wielkościach, nie unikając walki na
wyniszczających wysokościach-
Wznoszę się!
I właśnie tego chcę!
Teraz gdzieś w nieboskłonach
goszczę, moszczę się
Społeczeństwo – Tak – Jestem na nie!
Wszechświecie – Tak – jestem…
Zostawiając w tyle wszystkie miłości
Nie troszcząc się o ludzkie małości!
Lecę!
Lecę!
autor
Poukładany
Dodano: 2017-12-12 02:23:08
Ten wiersz przeczytano 476 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ciekawy wiersz pozdrawiam serdecznie;)
ładnie pozdrawiam.
oby z miękkim lądowaniem
dla mnie nie ważne rymy, ciekawy sposób przedstawienia
wewnętrznych spostrzeżeń
trochę częstochowski ale z rozmachem. Wysokich lotów!