Zostawiam swoje myśli
Zostawiam myśli tu wierszem spisane
- moje paciorki, słowa aksamitne.
Jakby to był mój dla ciebie testament,
niezrozumiały splot wybranych liter.
Możesz go przyjąć, lub odrzucić możesz,
albo zawiesić na gałęzi czasu.
Niech wiatr unosi lekko go w
przestworza,
albo położy gdzieś na skraju lasu.
Gdzie się roznosi zapach żywic błogi,
czasem przycupnie zając gdzieś pod
krzakiem.
Tam się krzyżują nieraz kręte drogi
w krzyczącej ciszy z zapytania znakiem.
Jam ci zostawił te słowa pisane
- niech jak drogowskaz na życia zakręcie
- niech towarzyszą podróży w nieznane
- niech rozjaśniają ciemności w zamęcie.
Kazimierz Nowacki
Komentarze (9)
Piękne myśli zostawiasz. Pozdrawiam :)
Bardzo ładny testament.Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz,jak zwykle:)
Pozdrawiam i miłego weekendu życzę:)
Pięknie spisane te myśli:) Na pewno rozjaśnią nie
tylko "ciemności w zamęcie" :) Pozdrawiam ciepło
Ciekawy, podoba mi sie rownież ten testament;)
Miejmy nadzieję, że spadkobierca gustuje w wierszach:)
Miłego dnia.
Miejmy nadzieję, że spadkobierca gustuje w wierszach:)
Miłego dnia.
Testament, hm... podoba mi się. Pozdrawiam
Podoba się:)