Źródło niezapomnianych wspomnień
Nigdy tego nie zapomnę... Dla Niej... Mojej nadziei...Rose.
Otoczone przyjaźnią bezgraniczną
Połączone miłością tak bolesną
Kroczymy ramię w ramię
Przez bór naszych cierpień
Gdy jedna się potyka
Druga ręke podaje
Gdy jedna się uśmiecha
Druga uśmiech oddaje
Tak szczęśliwe- a zarazem życiem
zmęczone
Docieramy tam gdzie marzenia są nasze
Wciąż niespełnione
Tam gdzię między błękitnymi drobnymi
kwiatkami
Pochowane są żywcem nasze wspomnienia
Tam gdzie mimo upływu czasu nic się nie
zmienia
Trzymając się za ręce
Obmywając wodą wiary
Cały świat przybiera piękniejsze wymiary
Ból i radość
Uśmiech i łzy
Nad źródłem niezapomnianych wspomnień
Tu jest nasze Ty i Ja
Tu jest nasze MY
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.