Zrozumiałem

A tak chciałem być z Tobą na zawsze...jak Mistrz i Małgorzata...

Mijały krótkie noce
Potem dzień za dniem
Niespodziewanie...jak letni deszcz przyszła odpowiedź
Rozważałem wszystkie za, wszystkie przeciw
Bilans żalów, smutków i tak rzadko radości
Po lewej stronie winien po prawej ma
Byliśmy razem a mimo to oddzielnie
Patrzyliśmy...nie na siebie
Każde w odwrotnym kierunku
Feria namiętności rozpalała ogień

To było nic...to miało byc preludium
Zamiast słodyczy skończyło się gorycza w kącikach ust
Tyle dumania dopiero teraz zrozumiałem że bycie dla kogoś psychologiem- pocieszaczem to nie Miłość

Trzymała mnie myśl że jestem Tobie potrzebny
I byłem, ale tylko wtedy gdy bolało....
gdy czułaś się oszukana
A na moich barkach było wypowiedzenie słów "Będzie dobrze...zobaczysz..."

Tylko czemu zabrakło Cię gdy tych słów ja byłem spragniony?

A teraz nie ma Ciebie....nie ma Nas...

autor

toffiś

Dodano: 2004-09-18 01:11:33

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie