Zrozumieć.
To nie takie proste...iść samotnie
życia drogą
ze smutnym wzrokiem...tak iść
ze spuszczoną głową
Nikogo obok nie ma...tak idziesz
bez celu
czy ktoś kiedy powie...jestem
mój przyjacielu
I nie wiesz już...czy chcesz
być przyjacielem
tyle upadków...a życia
zostało niewiele.
To nie takie proste...samotność
w wielkim tłumie
idziesz...czy uciekasz?
to nie takie proste...by zrozumieć.
autor
Wiesia Lenczak
Dodano: 2015-03-30 20:26:32
Ten wiersz przeczytano 1118 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Bardzo trudna refleksja życiowa tak iść samotnie.
Pozdrawiam
masz racje to nie takie proste pozdrawiam
Trudno zrozumieć samotność i oswoić.Pozdrawiam
Osamotnienie i wyobcowanie w tłumie ludzi, to straszne
uczucie. Warto spróbować się przełamać i spróbować
odnaleźć drugiego człowieka. Może odnajdziemy kogoś
kto równie mocno czuje się samotny. Smutna ale jakże
prawdziwa refleksja. Pozdrawiam
Nadużywanie wielokropków z góry dyskwalifikuje
tekst,jako wyraz niemocy twórczej autora
podpierającego się znakami interpunkcyjnymi w miejsce
oryginalnych środków poetyckich.
Że też nikt z komentujących tego nie zauważył!
Życiowo i smutnie,z pewnością to nie jest proste,a
zrozumieć może ten kto zna ten stan z autopsji.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładna, a zarazem smutną refleksja :)
Pozdrawiam cieplutko:)
smutna refleksja...
smutna refleksja...
smutna refleksja...
Kto mie byl samotny nigdy tego nie zrozumie pozdrawiam
Kto mie byl samotny nigdy tego nie zrozumie pozdrawiam
ładnie i refleksyjnie,pozdrawiam
Ładny wiersz...
Przepraszam ,ale coś program mi namieszał