zrozumieć samą siebie

chciałabym zrozumieć samą siebie, lecz naprawdę nie umiem

Nie umiem odczytać żadnego znaku
Nie umiem odróżnić pokrzywy od kwiatu
Nie umiem...
I mino ze parzy coraz okropniej
Nie umiem....
I zrywam...
Ba!- Bukiety układam!!!
.....A dłonie me w burchlach!
Umieram i padam...
Lecz zawsze powstaje,
Zaczynam od nowa
I zawsze jest dalej ta sama droga
Nie umiem zrozumieć...
Nie umiem niczego...!
Nie umiem wyciągnąć wniosku z jednego
Nie umiem- i to mnie zabija
I jeszcze ciągnie innych za sobą jak żmija!!!
Nie umiem niczego...
I się nie nauczę
Jestem za głupia na dobrze życie.......

autor

kava

Napisany: 2007-02-27 Dodano: 2007-02-26 00:19:00

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie