Zsiadłe mleko
W czasach gdy zsiadało się mleko
I w szkołach jednakowe mundurki
Sto kilometrów to bardzo daleko
W czasach gdy inne były komórki
Sieć tworzyła się przy trzepaku
Gdy leciało kółko graniaste
Owoce nam rosły na krzaku
A te krzaki bywały kolczaste
Było lato jesień i zima
Była wiosna a nawet przedwiośnie
Nikt nie wiedział co to jest klima
Eko było wszystko co rośnie
Telewizor to był u sąsiada
I do tego z jednym programem
Lecz wiedziałeś co złe co wypada
No i masło jadałeś nie Rame
Gdy spsociłeś liczyłeś się z karą
Wspomnienie to czasem aż jęknie
Było boso siermiężnie i szaro
Było ……………
było pięknie
24.08.2018
Hani na nowe otwarcie
autor
miech
Dodano: 2018-08-24 10:09:43
Ten wiersz przeczytano 944 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Magia dzieciństwa, piękne
Podróż do przeszłości, do młodości, niby gorzej się
żyło ale wspomina się miło, pozdrawiam
pamiętam jak moja mama prała pranie w takiej blaszanej
bali trząc je o tarkę
takie wspomnienia są niezapomniane jak w Twoim wierszu
i jakże miłe:)
znowu mogę poczytać Twoje wiersze. dziękuję.
"zsiadłe mleko pepegi znak tarczy
(i bywało - agrafką przypięty)
chleb ze smalcem też musiał wystarczyć
i swoboda nikt nie był zajęty"
Pięknie. Tak było. Nie było łazienki, tylko w
blaszanych wannach się prało i myło, ale zdrowo i
fajnie było. Pozdrawiam.
Wdzięczna wędrówka do źródeł...piękna.
Pozdrawiam serdecznie.
Miło poczytać i powspominać. Ech...
+++! Sama prawda i na dodatek zgrabnie zrymowana.
Pięknie było i wiersz piękny! Z zachwytem i uśmiechem
przeczytałam :)
Miłego dnia :*)
Tak było, pamiętam i z tęsknotą tamte czasy
wspominam... super się czyta, pozdrawiam serdecznie :)
Dołączam do Marcepani:)
cudowny wierszyk, cudowny :))) aż na głos przeczytałam
domownikom i też się spodobał :)