Żuławy Wiślane
Żuławy Wiślane - przepiękna kraina.
Od końca do końca wprawdzie równina,
lecz ile wdzięku, uroku kryje,
wie ten, kto tu mieszka, pracuje i żyje.
Tu rzeki, kanały jak nici splątane,
wszystkie ku morzu powykręcane.
Żaglówki, jachty co z wiatrem pływają
w krajobraz Żuław się pięknie wplatają.
Pola rzepakiem jak złotem zasiane,
błyszczą się w słońcu niczym malowane.
Pszczoły pracują, nektar zbierając,
a tam gdzieś za miedzą ucieka zając.
W oddali widać żuławskie drzewa,
wierzby co płaczą jak deszczyk z nieba.
To one Żuławom uroku dodają,
na każdym widoku się pojawiają.
A łąki rozległe w kolory ubrane,
są trawą, kwiatami, ziołami usłane.
Łaciate krowy po nich hasają,
bociany drepcząc skrzydłami machają.
Wiele tajemnic ten region kryje
w historii co przeszła, lecz ciągle żyje.
Domy z podcieniem, wiatraki co stoją,
to one przeszłości naszej są zbroją.
Zapomnieć o tym co było nie dają,
dlatego wspomnienia w nas pozostają.
Czyż nie jest piękna żuławska kraina,
mała ojczyzna nasza jedyna?
Najlepiej to wiedzą Ci co ją mają,
tu - na Żuławach - żyją, mieszkają...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.