Żurawie znowu odlatują

Pewnie przybyło o kilka więcej srebrnych nitek we
włosach - ale to nic.
Pozdrawiam serdecznie.

Andre Twoja liryczna strona najbardziej mi się podoba
:-)

bardzo pięknie i romantycznie :-) w drugiej zwrotce,
jakoś mi rytm siada, ale może to tylko mnie :-)

Przyjmuję uwagi do serca. Dopiero zaczynam zabawę w
poetę. Ty jesteś o 1000% do przodu. Piszesz
przepięknie. Przyjemnej nocy,do jutra...

do jesieni życia jeszcze , jeszcze

i lirycznie super wyszło...
+ Pozdrawiam

Natura kalendarza nie da oszukać...jak siwy włos
swoich lat...pozdrawiam ciepło

Dla mnie wiersz jest cudowny. To jeszcze nie ta
jesień. Pozdrawiam

Piękna wczesnojesienna liryka :)

Chociaż czas pędzi nieubłagany,
to my się łatwo mu nie damy!
Pozdrawiam!

Twoje porównania Andrzeju bardzo mnie się podobają
Pozdrawiam serdecznie :))

Świetnie napisane z przyjemnością przeczytałam.

Ja ci uwierzę, że zaraz wrzesień,
(już pod stopami szeleści liść)
chciałam zobaczyć jak jest daleko,
dlatego w górę przyszło mi iść.
Czterdzieści metrów - to w chmurach prawie,
dołem się snuła leniwa mgła,
na rzece słońce puszczało kaczki...
Był chłodny wieczór, wieża i ja.

Zostań jeszcze w lecie Jędrusiu :)

rozchmurzające

Dobra refleksja :)
Pozdrawiam