Zwartość jawy ze snem
proza
Powoli wstawał świt. Korony drzew bujały
na wietrze a wśród rozedrganego listowia
rozśpiewały się przebudzone ze snu ptaki.
Nieruchomą taflę jeziora oświetliły
różowe
promienie. Stojąc na trawiastym brzegu,
wsłuchiwała się w odgłosy budzącej się
do życia uśpionej przyrody. W chwilę potem
smutne oczy podniosła ku niebu...
Śniąc na jawie, poczuła się nierealnie,
zupełnie jakby płynęła w powietrzu, czemu
zaprzeczało zetknięcie gruntu ze stopami.
Nie zauważyła kiedy niebo pochmurniało
a jego odbicie przysiadło na czole.
Powiało lekkim chłodem. Objęła się rękami,
żeby dodać sobie otuchy a myślom, które
do przyjemnych nie należały, pozwoliła
poszybować w przestworza...
Pragnęła jedynie, by powrócił jedyny w
swoim
rodzaju cudny i najkrótszy sen: kiedy
stojąc
przy łóżku z filiżanką herbaty, z
tkliwością
patrzyła na człowieka przykutego do łóżka,
który był jedyną miłością i treścią jej
życia.
Zdając sobie sprawę ze zbawczej mocy snu,
nie chciała budzić śpiącego ale otworzył
oczy
i z uśmiechem na ustach wypowiedział dwa
magiczne słowa. W obawie, że obraz zniknie,
kurczowo trzymała się myśli: nie, nie
teraz,
nie odchodź, nie zostawiaj mnie samej.
Komentarze (156)
Kto rządzi naszymi snami, podświadomość czy
nadświadomość, tego ja nie pojmuję. Wiem tylko, że
czasem obrazy ze snu są prawie dotykalne.
Czyta się.
Bardzo bliska memu sercu proza,wspaniała... :)
pozdrawiam słonecznie Wandeczko :)
Piękne wspomnienia a tęsknota ogromna...proza również
wciągająca.Pozdrawiam_Weno_serdecznie.
Namiętne, tęskne uczucie. Szkoda,że to tylko sen.
Pozdrawiam:)
Gdy człowiek o czymś bardzo myśli wtedy sen przychodzi
nieraz życie część osłodzi. Poezja pierwszej klasy
Pozdrawiam Wandziu serdecznie
Czasem tak byśmy chcieli trwać w śnie i
trwać...rzeczywistość nas dopada i trzeba do niej
powrócić...
pozdrawiam serdecznie
Pieknie pokazalas uczucia milosci i zyciowej
przyjazni.Powodzenia w pisaniu dobrej prozy
W tych słowach..tęsknota aż boli:(
dobrze tak w ramionach być z ukochanym ...
zatrzymany w kadrze marzycielski, romantyczny obraz,
pozdrawiam:)
Jak byloby pieknie gdyby to byla zawarosc snu na
jawie:)
Pięknie o marzeniach w tle przyrody. Zwłaszcza świty
są takie nienastające do tęsknoty.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękne, ale zbyt osobiste, aby komentować.
Pozdrawiam serdecznie.
Ciepłe wspomnienia.
Nie jestem pewna co do interpunkcji.
Pozdrawiam :)
Wzruszająca, pięknie ujęta w słowa, impresja.