Zwątpienie
Nie ma nas nie czas na łzy
Zmieniam obrazy z przeszłości
By nie pamiętać, że byłeś Ty
Tylko Ty i aż Ty
Może miałeś rację
Może tak musi być
A ja tkwiłam i będę tkwić
W moim małym świecie
Tak zwyczajnie sobie żyć
Pomalutku bez pośpiechu
Podążać własną drogą
Ścieżką z wydeptanych marzeń
Już nie myślę, nie czekam
Żyjąc tak jak umiem
Pozwalam sobie na malutkie
Chwile zapomnienia
Tylko, że już zawsze w moich oczach
Dostrzec będziesz mógł
Maleńka iskierkę zwątpienia
Komentarze (3)
Ładnie i szczerze napisane. Podoba mi się zakończenie
choć może nie jest ono super wesołe ale ma swój odcisk
na całym wierszu.
...miejmy nadzieję że się w przyszłości zwątpienie
rozwieje...
Mam nadzieję, że kiedyś zapomnisz o tym, jak bardzo
się zawiodłaś i zamiast zwątpienia zawita doskonała
wiara w swoje marzenia...