zwiastun nadziei
gdy zawiódł ślub stuła która ręce
łączyła
rozpadła się w mig w mym życiu jego siła
nastał czas pogardy poniżenia
przyszła droga czasu skrytego marzenia
okryta smutkiem łzą ukrytą w domu
pozostały mity zgorzkniałych humorów
przyszedł mały promyk nadziei na życie
bez stuły co wiąże
była wszak obmyta łzami mojej Mamy
nie udany żywot córce jedynej dany
nastała chwila nowa przejrzały me oczy
jeszcze mogę trochę znaczyć
zaszłam w ciążę
Komentarze (8)
rozłożone napięcie w sposób zaskakujący....emocje nie
opadają...a w ostatnim wersie kumulacja...już tym
razem pozytywnych przeżyć i nagroda nie tylko dla
Ciebie...dla mnie tez ...i dziękuję, ze jestem
Wiersz bardzo smutny. Dobrze,że chociaż w ostatnich
wersach pojawiła się iskierka nadziei na lepsze życie.
Wiersz rytmiczny. Skłania do refleksji.
znalazłaś sens życia, dasz miłość i tę też
otrzymasz-powodzenia życzę(+)
wiersz smutny..ale jest gdzieś jeszcze nadzieja ,ona
rosnie w Tobie;powodzenia/+/ładny
Wiersz bioograficzny, smutny, pełen nadziei, lekki i
płynny w przekazie.
Nic to,że mężczyzna nie dotrzymał słowa.Męczyć się z
draniem nie ma sensu.Pozostało dziecko,skarb
największy dla matki na świecie.Dla niego warto żyć i
cieszyć się trzeba,że ten cud spotkał właśnie
córkę.Wiersz napisany z bólem ,ale i nadzieją .+
Zawiódł ślub na wspólne życie z "papierkiem" nadzieja
znikła. Rozczarowanie mamy - tak niestety jest
ale nadzieja bo ciąża ?
No nie wiem to jakby przymuszenie do ślubu,
Ale wiersz ładnie napisany, lekko zrozumiale +
DZiecko zmienia swiat i sposob
myslenia.Ladnie,rytmicznie napisany wiersz.