Zwiędła Róża
Gosi
Była piękna i delikatna
wiatr jej nie pieścił
szarpał, liście rwał
przełamał łodyżkę cienką
walczyła o każdy dzień
tak bardzo chciała żyć
miała dla kogo
myślami wybiegała w przyszłość
marzenia się spełniają
nie jej
wiatr dokończył dzieła
odeszła w wiośnie
tej jesieni.
Po długiej i ciężkiej chorobie w kwiecie wieku odeszła z tego świata /04.10.2009/.
autor
kilcik
Dodano: 2009-10-05 10:28:28
Ten wiersz przeczytano 1400 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Stell...przyłączam się do jej komentarza..
Rodzimy się po to, żeby umrzeć...ale nie w kwiecie
wieku...to nie tak powinno być...ale tak
bywa...Pozdrawiam!
Lepiej, żeby takich dedykacji nie było....ślicznie
ujęłaś rozstanie z tym gorszym ze światów...
Każda śmierć boli. Młodej osoby szczególnie.
Każde życie kończy się śmiercią....często za wcześnie
niestety...
Wiersz dotykający przemijania, ciekawe podejście do
zagadnienia i głębokie, pozdrawiam :))
piękny ten Twój smutek...
smutny wiersz...cieżko przeżywa się odejście bliskiej
osoby.pozdrawiam
Śmierć jest naszym przeznaczeniem, ale dlaczego
zabiera tych co tak bardzo chcą żyć. Niesprawiedliwe.
Stell ma rację.Śmierć bliskiej osoby zawsze boli.I
wielkość bólu jest niezależna od wieku umierąjacej
osoby.
odejście kogoś zawsze pozostawia smutek i zawsze wiąże
się z żalem bez różnicy czy ma lat 8 czy 80 Zostajemy
tu sami osieroceni i pełni żalu lecz każdy ma tu
jakieś zadanie każdy jest tu po coś i czasami po
prostu to coś się wypełnia. Nie umniejsza to smutku i
żalu lecz ten los czeka nas wszystkich wcześniej czy
później . Głębokie wyrazy współczucia
wiersz smutny i bardzo dobry
Smutno tu u Ciebie, chyba jeszcze smutniej niż u mnie.
Ale takie jest życie, raz człowiek się smuci, innym
razem bawi wyśmienicie.
Odejscie za horyzont teczy zawsze boli,,
zostaje tylko czarna roza na grobie jako
symbol pamieci tych co kogos bardzo
kochali,,smutny,,zyciowy wiersz,,
pozdrawiam.
Bardzo smutny wiersz,a jeśli śmierć zabiera w kwiecie
wieku to tym bardziej ciężko,znam to..powodzenia
"wieczny odpoczynek racz Jej dać Panie..."
[*]