zwierciadło

w two­jej stud­ni świat uj­rzałem
w twoich oczach się zgu­biłem
lecz za późno zro­zumiałem
bo za głupi byłem

świat ten pędził jak z pochod­nią
tak jak strzała w bar­ce­lonie
dzi­siaj dzielą nas ot­chłanie
mo­je dłonie two­je dłonie

nie pot­ra­fię nic po­wie­dzieć
pop­ra­wiając swo­je słowa
gdy­by sin­dbad miał utonąć
wypłynąby od nowa

przez opo­la częstochowę
sam szu­kałem nie wiem cze­go
dzi­siaj jed­nak zrozumiałem
i co z te­go

Monice Wierzbowskiej '09

autor

RadosławParol

Napisany: 2011-10-09 Dodano: 2016-08-24 00:05:33

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie