zwierciadło nieba
pamięc to jedyne co nam zostaje;/
Idzie samotna polami
patrząc w niebo
wędruje zamyślona łąkami
wciąż tęskniąc do niego
stoi na mostku
gapiąc się w dół
chce skoczyć tak poprostu
by ją porwał muł
wietrzyk pieści jej twarzyczkę
włosy tańczą zmysłowo
płyną krople na jeden i drugi policzek
a ona umiera i rodzi się na nowo
kolejny raz..porywa ją karuzela
ostatni oddech tego życia królowo
zabawa skończona..Dziewczyna umiera
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.