Zwierzę

"człowiek człowiekowi wilkiem" ...

Bała się przejść na drugą strone
przekroczyć szrość dnia
Bała się tamtych zuchwałych spojrzeń
obdzierających ją z ubrań
Jej nagośc odsłoni prawdę
skrywany w sercu żal
lub gorzej-radość,tlącą się jeszcze tam
Jej początek i koniec
choć kresu jeszcze nie widać...
I ujrzą to...wyciągną,otapetują nią dom
a później kawałek po kawałku zedrą
i zdepczą wszystko
Obedrą ze złudzeń,westchnień i pragnień
wyśmieją marzenia
Zostawią nagą
śmieszną...zabiorą nawet żal
Tylko oni to potrafią,
człowiek
on wie gdzie celować
zadać dotkliwy ból...
zwierze nie zrani tak.

autor

morphia

Dodano: 2009-02-01 11:24:08

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie